Αν φοβάστε το δημοψήφισμα, εκλογές τώρα

«Αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε κάνει δημοψήφισμα ζητώντας ένταξη στην ΕΟΚ, θα το έχανε και τώρα θα ήμασταν εκτός Ευρώπης».

Αυτό είναι το μέγα επιχείρημα της κυβερνητικής πλευράς, για την άρνηση προσφυγής σε δημοψήφισμα. Και το χρησιμοποιούν τώρα αυτοί που τότε ήθελαν να μην ενταχθούμε. Τότε έλεγαν ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, τώρα λένε αιωνία η μνήμη του Καραμανλή, που δεν έκανε δημοψήφισμα, και έτσι έχουν δικαιολογία να μην κάνουν και οι ίδιοι.

Χαίρονται που βρίσκονται στην Ευρώπη, και έχουν την στήριξη της Μέρκελ και του Μοσκοβισί. Το παίζουν και ανταποκριτές του συνδικάτου «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ» στη Βαλκανική. Το παίζουν και ολίγο νεοΚαραμανλικοί μήπως αρπάξουν καμιά ψήφο και από την Κεντροδεξιά.

Αν ο Καραμανλής έκανε δημοψήφισμα ίσως ήταν καταστροφικό, γιατί πιθανόν ο άκρατος λαϊκισμός του Ανδρέα Παπανδρέου θα εμπόδιζε την είσοδό μας στον πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Αν ο Τάσος Παπαδόπουλος, αντίθετα, δεν είχε κάνει δημοψήφισμα που απέρριψε το σχέδιο Ανάν, σήμερα δεν θα υπήρχε Κυπριακή Δημοκρατία. Θα είχε οδηγηθεί σε ένα καταστροφικό καθεστώς για την Κύπρο, αφού εκείνο το σχέδιο προέβλεπε ισότιμη συνγκυβέρνηση Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων. Πρόβλεπε οι Τούρκοι να συμφωνούν για τη ψήφιση νόμων, για την διοίκηση, για τις εσωτερικές και εξωτερικές υποθέσεις της χώρας. Ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να μπλοκάρουν οτιδήποτε, αν δεν ήταν σύμφωνο με τις απαιτήσεις τους.

Με λίγα λόγια :

Ο Καραμανλής αρνήθηκε το δημοψήφισμα, κερδισμένη η Ελλάδα.

Ο Παπαδόπουλος έκανε δημοψήφισμα, κερδισμένη η Κύπρος.

Τι δείχνει αυτό; Ό,τι το δημοψήφισμα καθεαυτό και δεν είναι μαγικό και δεν χωράει παντού και πάντοτε.

Όταν κυβέρνηση και ξένοι λένε ναι και ο λαός της χώρας φαίνεται να λέει όχι, τότε γίνεται δημοψήφισμα.

Προπάντων όταν δεν υπάρχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να περάσει το ζήτημα από τον δρόμο της Βουλής, γιατί τότε η κυβερνητική συμπεριφορά εκτός από αντεθνική κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί και ως αργυρώνητη. Και δυστυχώς φθάσαμε εκεί!

Όσο για τις τραγικές εμπειρίες από το ματαιωθέν δημοψήφισμα του Γιώργου Παπανδρέου (2011) και το πραγματοποιηθέν του Αλέξη Τσίπρα (2015), είναι παραδείγματα προς αποφυγήν. Αυτά ήταν επιπόλαιες αποφάσεις αρχηγών με μικρό ανάστημα.

Ο Παπανδρέου πήρε την απόφαση μόνος του, χωρίς να ρωτήσει ούτε τους στενότερους συνεργάτες του και το ανακοίνωσε στην εμβρόντητη κοινοβουλευτική του ομάδα.

Και όταν του έδειξαν τα δόντια τους οι ξένοι κατέρρευσε και καθαιρέθηκε από τους ίδιους τους βουλευτές του.

Ο Τσίπρας εξίσου μοιραίος, κέρδισε μεν το δημοψήφισμα, αλλά δεν ήξερε πώς να το διαχειριστεί. Κάηκε από την καυτή πατάτα που έψησε ο ίδιος.

Αν ο Τσίπρας πάσχει από δημοψηφισματοφοβία ένα δρόμο έχει για να διασωθεί αυτός και το κόμμα του: άμεση προσφυγή σε εκλογές για να αποφασίσει η νέα βουλή, με φρέσκια εντολή, με γνώση και επίγνωση των συνεπειών, αν θέλει ή όχι την συμφωνία των Πρεσπών. Η παρούσα βουλή μόνο με αποστασίες μπορεί να αποφασίσει κι αυτό ο προδομένος και συκοφαντημένος ελληνικός λαός δεν θα το συγχωρήσει.

https://www.thestival.gr/


Εκτύπωση   Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο